De evolutie van reiju en inwijding
We zijn in de Westerse Reikisystemen gewend om een ritueel te ondergaan bij elke graad die je leert. Dit is een afstemmingsritueel die ervoor moet zorgen dat je de beschikking hebt over een bepaalde energie. Meestal wordt dit een inwijding (of inwijdingsritueel) of initiatie genoemd, maar soms noemen mensen het ook een afstemming of afstemmingsritueel.
Maar wat is nu de geschiedenis van de afstemmingsrituelen? Wat deed Usui? Wat zijn de verschillen tussen een Westerse inwijding en een reiju?
Usui-sensei
Gezien we vragen stellen over de geschiedenis van de afstemmingsrituelen van het Reikisysteem moeten we beginnen bij de grondlegger: Mikao Usui.
Usui-sensei maakte in zijn onderwijs geen gebruik van wat wij vandaag de dag kennen als inwijdingen. Wel gaf hij een soort spirituele zegening die “reiju” wordt genoemd.
Het doel van een reiju is heel anders dan dat van de inwijdingen die we tegenwoordig kennen. Een reiju ondersteunt je bij de belangrijkste meditaties, helpt je bij je spirituele groei en je haalt er verder zelf uit wat je op dat moment nodig hebt.
Er wordt gelooft dat Usui geen ritueel gebruikte om zijn studenten een reiju te geven, maar dat hij één werd met de student. Geen fysieke rituelen, symbolen of mantra’s.
Later werd de reiju tot een ritueel dat wel gebruik maakte van fysieke bewegingen, maar nog steeds geen symbolen of mantra’s.
Suzuki-san is een studente van Usui-sensei geweest en ze heeft haar kennis doorgegeven aan de Engelsman Chris Marsh. Via Chris is er een reiju ritueel naar het Westen gekomen. Dit is een ritueel dat Usui-sensei aan zijn studenten leerde en die wel gebruik maakt van bewegingen.
Er worden geen mantra’s (jumon/kotodama) of symbolen (shirushi) gebruikt in deze reiju.
Usui Reiki Ryōhō Gakkai
De Gakkai is een vereniging waar studenten van Usui lid van waren. De Gakkai gebruikt ook een reiju voor zijn studenten bij elke samenkomst tussen leraar en student. Het is niet zeker of de vereniging de exacte reiju, zoals de reiju uit Usui-sensei’s tijd, gebruikt of dat er veranderingen ingeslopen zijn.
De reiju is voor iedere graad gelijk, er zijn geen verschillen voor de verschillende graden en er wordt geen gebruik gemaakt van jumon of shirushi. Ook is het ritueel niet gebaseerd op het Indiase chakrasysteem en de bedoeling is niet om iemand af te stemmen op een bepaalde energie.
Chūjirō Hayashi
Chūjirō was een student van Usui-sensei en ook lid van de Gakkai. In 1931 scheidde hij zich van de Gakkai af en begon zijn eigen systeem te onderwijzen. Hij noemde zijn praktijk “Hayashi Reiki Kenkyū Kai”. Hayashi paste het ritueel dat hem geleerd was aan. Tatsumi leerde dit aangepaste ritueel kort voordat hij Hayashi’s school verliet.
Hayashi ging verder met het aanpassen van het afstemmingsritueel. En het is Hayashi geweest die de symbolen hieraan heeft toegevoegd en die verschillen maakte tussen de rituelen voor de verschillende graden.
De reiju was veranderd in wat we vandaag de dag kennen als een inwijding.
Niet alleen de vorm van het ritueel veranderde, maar ook de bedoeling en intentie. De reiju was een manier om iemands spirituele ontwikkeling te ondersteunen, om te geven wat er nodig was op een specifiek moment; een spirituele zegening. De inwijding werd een ritueel met als doel iemand af te stemmen (aan te sluiten) op een bepaalde energie.
Hawayo Takata studeerde bij Hayashi en bracht in 1938 het Reikisysteem naar het Westen. Ze bracht dus ook de inwijdingsrituelen die ze van Hayashi had geleerd mee naar het Westen.
Wat wij tegenwoordig een inwijding of initiatieritueel noemen vindt dus eigenlijk zijn wortels bij Hayashi.
Ná Takata
Na het overlijden van Hawayo Takata richtten de studenten van Takata een vereniging op. Die vereniging staat bekend als de “Reiki Alliance”. Vanaf dat moment begon het grote afsplitsen. Er waren masters die het niet eens waren met het beleid van de Alliance en daarom scheidden ze zich af om hun eigen systeem op te richten.
Er zijn in de afgelopen jaren zoveel veranderingen, toevoegingen en afsplitsingen geweest wat betreft Reikistromingen, dat er heel wat verschillende inwijdingsprocedures zijn ontstaan.
En nog steeds gaan de veranderingen en afsplitsingen door, dus het ontstaan van nieuwe inwijdingsprocedures is een continu proces.